Punt voor Punt met… Nathalie Baartman
Geplaatst op
“Ik ga een nieuwe burgemeester uitkiezen! Met mijn ogen dicht.”
VROOMSHOOP – In augustus 2019 kon Twenterand tijdens de presentatieavond die Het Punt samen met het Vriezenveens Theater Turf organiseerde al even kort kennismaken met dé cabaretière uit Twente, Nathalie Baartman. Maar op zaterdag 14 maart aanstaande staat ze een héle avond op het podium in het theater van Het Punt. Met haar voorstelling ‘Breek’ brengt ze een subtiel-hilarische voorstelling, maar ook stof tot nadenken. Met het ongemak van stilte en op het randje van de gekte.
Inge (ze stelt zich voor hier onderaan de pagina) stelde Nathalie diverse vragen om haar beter te leren kennen en om de bezoekers een beeld te geven van waar haar voorstelling over gaat.
Inge: Orgelspelen, verhalen schrijven (met tragische afloop), een studie psychologie, filosofie en ontwikkelingsstudies, leven tussen hippies, demonstreren, dramatherapie, (buik)dansen, zingen, de theateracademie. Je hebt nogal wat ondernomen van jongs af aan. Vond je op jonge leeftijd echt zóveel leuk en interessant?
Nathalie: Klopt. Ik deed alles om maar niet te hoeven sporten. En ik was totaal gretig. Heb hier nog taalcursussen Hongaars, Perzisch en Arabisch liggen. En een stuk of vier borduurpakketten. Ik verheug me op m’n pensioen. Dan kan ik dat alles eindelijk gaan doen.
Inge: Ik lees dat je vanuit je idealistische wereldbeeld voornamelijk geïnteresseerd bent in de fundamentele fout van de mensheid die zoveel ellende in de wereld veroorzaakt. Hoe uit zich dat?
Nathalie: Haha, klinkt nogal pretentieus, hè. Op mijn twintigste wilde ik op die vraag een antwoord. Als ik dat weet, kan ik een vredesstichter worden, dacht ik. Inmiddels denk ik dat de mens zich altijd ergens bevindt op het spectrum tussen angst en liefde. Het is een levenstaak om zoveel mogelijk in de buurt van liefde te blijven. Al is dat niet eenvoudig. Doemdenken, jaloezie, onzekerheid, stress. Het ligt allemaal op de loer. Tenminste wel op mijn loer!
In augustus 2019 (presentatieavond Theater Het Punt & Theater Turf) kon Twenterand al even kort kennismaken met jou, ik geloof dat echt alle bezoekers van die avond direct een ticket hebben gekocht voor jouw voorstelling. Was jij net zo blij met het Twenterandse publiek als zij met jou? 😉
Nathalie: Ja, volledig. Ik heb erg genoten op jullie podium. Het klikte tussen Twenterand en mij.
Inge: Als ik ‘Nathalie Baartman’ Google komen de suggesties qua aanvulling op de zoekopdracht uit op ‘gescheiden, borne, tubantia, youtube, dochter, delden, notter, agenda, kind’. Wat heb je met deze termen? Of misschien, wat niet? 😉
Nathalie: Ik houd mijn afval gescheiden, ben nooit getrouwd geweest. En ik heb een dochter van zeven. Zojuist heb ik appelflappen voor haar gebakken. In Notter heb ik mijn voorstelling ter plekke volledig in het Twents gespeeld. Zou Twenterand dat ook leuk vinden?
Inge: In ‘De Klapstoel’, een serie van dagblad Tubantia, zeg je “De beste shows schrijf ik als ik worstel in het leven”. Waar worstelde je mee toen je Breek schreef? En werkt het schrijven van een show dan helend?
Nathalie: Ik worstelde ermee dat de maatschappij vraagt om daadkracht en oplossingen voor de vele problemen. Er raken steeds meer mensen dakloos in Nederland, er is een lerarentekort, de slechte staat van de natuur, ontspoorde jongeren met wapens op zak. Soms wil ik niet op een podium staan met cabaret, maar de wereld inspringen om te helpen. Al zal mijn hulp een druppel zijn. Ik hoop met mijn cabaret de wereld een beetje mooier te maken.
In 2004 won je de persoonlijkheidsprijs tijdens de Cameretten (hét podium voor cabaret) en werd je omschreven als ‘wereldvreemd’. Je schrijft op je website dat je dat nog steeds niet snapt en dat je de wereld raarder vindt dan jijzelf. Probeer je de wereld (bijvoorbeeld in je voorstellingen of in de columns die je schrijft voor dagblad Tubantia) te laten snappen dat dat ook zo is?
Nathalie: Zeker! Ik kan het nog steeds niet begrijpen dat in de trein bijna iedereen naar z’n telefoon kijkt. Totaal absurd. Zelf doe ik het ook, hoor. Het is een verslaving. Eigenlijk behoorlijk ernstig. Ik kan drie moestuinen beginnen als ik stop met Google.
In 2018 heeft het Amsterdams Kleinkunst Festival je gevraagd een vervolg op ‘Oerend Hard’ van Normaal te schrijven. Zodoende werd ‘Bössel’ geboren, in ‘t Twents. Het lied zong je tijdens de Avond van de Kleinkunst, in Amsterdam. Hoe reageerde het publiek? Had je het idee dat ze er iets van hebben begrepen? 😊
Nathalie: Ze verstonden er niks van. Dat weet ik zeker. Fantastisch, toch!!!
Tijdens de presentatieavond heb ik je, net voordat je de auto instapte, even kort gesproken. Ik vind je één van de geweldige boegbeelden die onze mooie regio Twente rijk is. Je bent nuchter, puur, eerlijk, een open boek, je draagt je regio uit en ik vind je erg inspirerend. Dat wil ik je in ieder geval even meegeven 😊.
Nathalie: Jeetje, wat aardig. Dan geef ik jou ook een compliment: ik vind je vragen heel leuk. Totaal niet standaard. En je hebt even stilgestaan bij ‘wie ik ben’. Dat waardeer ik!
Als je je eigen voorstellingen in zijn ‘algemeenheid’ zou moeten omschrijven, hoe omschrijf je deze dan?
Nathalie: Mijn voorstellingen zijn grappig, neigen naar licht absurdisme. Ik ben op het podium een vrouw die met een bepaalde naïviteit de wereld aanschouwt. In een pak van stof vol konijnen.
Inge: Wat kunnen bezoekers verwachten van je voorstelling? Is het cabaret, is het muziek, is het treurig, grappig, of is het alles?
Nathalie: Het is met name grappig. Al kent het ook stille, zachte momenten. Er zit muziek in en een boel gekte.
Inge: Ben je wel eens eerder in de gemeente Twenterand (Vroomshoop, Vriezenveen, Den Ham, Geerdijk, Westerhaar-Vriezenveensewijk) geweest? Zo ja, wat was de reden van je bezoek?
Nathalie: Jazeker, mijn tante Truus woonde vroeger in Den Ham. Daar heb ik ooit gelogeerd. Mijn oom had duiven. Mijn neef had een motor. Mijn konijnenhok komt uit Vriezenveen. En een vriendinnetje van mijn dochter woont in Den Ham. Lekker buitenaf. We hebben er vorig zomer meloen gegeten.
Wie hoop je te zien in het publiek? En wat wil je het publiek meegeven?
Nathalie: Ik ga een nieuwe burgemeester uitkiezen! Met mijn ogen dicht. En dat moet ‘m dan maar worden.
Inge: Geef in één zin aan waarom je Breek niet mag missen.
Nathalie: Neem je buurvrouw en een droge onderbroek mee.
Hoi! Ik ben Inge, 33 jaar, getrouwd en al ruim 15 jaar samen met Hasan, moeder van een meisjestweeling van 5 en werkzaam bij Het Punt als marketeer en grafisch vormgever. Ik mag onder andere artiesten interviewen die in ons theater zullen optreden, die ik uitwerk in de serie Punt voor Punt met… Ik probeer me altijd in te lezen in de artiest of groep, zodat het een echt persoonlijk interview wordt. En natuurlijk hoop ik dat de lezer, jij, het leuk vindt om te lezen. Ik krijg er in ieder geval een boel energie van en vind het superleuk om te doen!